Άρες (Κομ)Μάρες Κουκουνάρες

- "You know how you throw your jacket on a chair at the end of the day?"

- "Yeah"

- "Like that, only instead of a chair, it's a pile of thoughts.

And instead of a jacket, it's a pile of thoughts.

And instead of the end of the day, it's the end of time and thoughts are all that have survived!"


Όχι πια έρωτες...

Το να αρνείσαι τον έρωτα είναι σαν να αρνείσαι την φύση. Να απορρίπτεις ότι η δύναμη του κύματος θα εξουδετερωθεί στα βράχια και θα γεμίσει ξανά, ώστε να επαναλάβει την κίνηση. Μόνο μια βαθιά πληγή μπορεί να μπει στο τιμόνι του μυαλού και να σε οδηγήσει σε αυτόν τον συναισθηματικό γκρεμό.

Read more »

Βράδυ Παρασκευής

Έχω ξεκινήσει ένα κείμενο εδώ και κάποιες μέρες και γράφω για κάτι που με τσάντισε μέσα στην εβδομάδα. Τα χώνω με το γάντι, με τρόπο σκωπτικό, χωρίς μπινελίκι, αλλά αυτό το ειρωνικό, το δικό μου, το πολύ ενοχλητικό. Όσο περνάνε οι μέρες το βλέπω πως δεν βγαίνει. Δεν προχωράει ρε παιδί μου. Ακόμα στα draft το έχω. Ίσως βγει κάποια στιγμή. Ίσως όχι, ποιος ξέρει. Ίσως, μου πέρασε. Και μου το χω πει, πως όταν είναι κάτι έντονο, πρέπει να γράφεται εκείνη την στιγμή. Στην βραση κολλάει το σίδερο. Έριξε την θερμοκρασία βρασμού ο Μορφέας, τότε.

Read more »

Νύχτα καλοκαιριού

Μια φορά και έναν καιρό, σε έναν κόσμο δύσκολο, που, όμως, είχε διαλέξει να τον βλέπει με αισιοδοξία, ήταν ένα κορίτσι. Δροσερό, έξυπνο, ξεχωριστό, άλλης εποχής. Με ψυχή σαν πίνακας ζωγραφικής με ,εξαιρετικά προσεγμένα, μοτίβα και χρώματα.

Read more »

Το φως της ελπίδας

Μια φορά κι έναν καιρό, in the days of yore, σε μιά φαντασιακή εποχή όπου η βροχή ήταν ο μεσάζων, ο δρομος λιμνάζων, το μυαλό καλπάζον και το συναίσθημα διατάζον, υπήρχε ένας τύπος που μολονότι δεν είχε το φως του, η ψυχή του φώτιζε τα σκοτεινά σοκάκια σκέψεων και παρορμήσεων, των ατόμων που είχαν την τύχη να τον συναναστρέφονται. Τον έλεγαν Καλλίνικο. Καλ, για τους φίλους.

Read more »

Ραδιοκύματα του Δουνάβεως

Η λευκή κόλλα χαρτί πάντα με τρόμαζε. Όπως στην (αγαπημένη μου) έκθεση στο σχολείο. Το 1/3 της ώρας ξοδεμένο στο να επιλεχθούν τα λόγια της πρώτης πρότασης. Μετά έβγαινε νερό. Και στην ζωή τα ίδια. Αν μπει η πρώτη συνθήκη και μου αρέσει, κάτι θα χτιστεί πάνω σ'αυτή. Αλλά μέχρι να μπει... tabula rasa. Σαν ένα νεογνό με άγραφους κοινωνικούς κώδικες συμπεριφοράς και ιδεολογίας στο λογισμικό του. Τι ξεκινάς να μάθεις σε ένα παιδί? Εκεί, βέβαια, δεν έχει γόμες, blanco ή backspace. Τουλάχιστον από την πλευρά του "γράφοντος".

Read more »

Η γοητεία της προσμονής και η αρετή της υπομονής

Το παρακάτω κείμενο είναι το αγαπημένο δικό μου από την εποχή που αρθρογραφούσα στο καλύτερο ελληνικό σάιτ, για το Αγγλικό ποδόσφαιρο, το Eyap.gr (νυν Egglezoi.gr) . Το άρθρο δημοσιεύθηκε λίγες ημέρες μετά την κατάκτηση της Premier League από την Liverpool, τον Ιούλιο του 2020.

Read more »

Add comment

Comments

There are no comments yet.

Rating: 0 stars
0 votes

Create Your Own Website With Webador